Bu da Benim Kına Gecem :)

     Evlendim, 6 ay oldu ben hala kına gecesi postu yazacağım. Eve henüz internet bağlatmadığımız için sanal alemle hiç bir ilgim kalmadı. Anneme geldikçe girip yazılanlara göz atıp çıkıyorum sadece. 

   Kına gecesinden 3 gün önce yine düştük Eminönü yollarına. Keseler, kına tepsisi, paket kınalar, eldiven, kına gülleri, kızlar için taç şeklinde beyaz duvaklar, tefler, küçük elde tutulan yazılar, kuru yemiş, mumlar, mendiller... kına için lazım olan herşeyi aldık. Her zaman olduğu gibi annem, kardeşim yalnız bırakmayıp yanımda oldular sağolsunlar haklarını ödeyemem, nişanlım tabi ki yanımdaydı ve nişanalımın erker kardeşi. Yağmur peşimizi bırakmadı, alış veriş günü o kadar çok yağdı ki gök yüzü delindi sandık, sırılsıklam olsak da yaptık alış verişimizi.

   Gelelim kına gecemize; çok eğlendiğimiz, bol bol oynayıp, bol bol ağladığımız, çok güzel bir kına gecesi oldu. Hatta düğün gibi bir kına gecesiydi :) 

     Sabah uyanıp ailemle güzel bir kahvaltı yaptım ve ancak idrak ettim evde son 2 günüm olduğunu. O güne kadar her şey gayet keyifli, heyecanlı ve malum gergindi ama hiç üzüntü yoktu. O sabah evdeki son günlerimin olduğunu tam anlamıyla hissedince bende bütün moral gitti. Kuaföre gittik kısa saçlarıma postişler takıldı, kıyafetime uygun at kuyruğu modeli yapıldı. Kuaförümün ellerine sağlık kınamda da düğünde de beni çok mutlu etti. Nişanda yaşadığım hayal kırıklığını kına ve düğünde neyse ki yaşamadım. Makyajım sade ve güzeldi. Kuaförden sonra eve geldik yemekler yenildi, fotoğraflar çekildi, herkesi yavaş yavaş bir hüzün sardı. Ağlamamak için annem ve babamla göz göze gelmemeye çalışsam da aynı evin içindeyiz sonuçta. En sonunda dayanamayıp muslukları açtım, makyaj filan umurumda olmadı çünkü sabahtan beri ağlamamak için kendimi tutmaktan içim şişmişti. O kadar gözyaşına rağmen makyajım hiç bozulmadı, kuaförüm düzgün malzemeler kullanıyor ama bu kadarını ben bile beklemiyordum :)

     Kına mekanına gittiğimizde ilk iş afişlerimizi yapıştırdık. Kapıya 'hoşgeldiniz' afişi, içeriye 'darısı başına ve kına hatırası' afişleri. Kızlar hemen fotoğraf çekmeye başladılar. Darısı başına listesine isimler yazılıyor.... Ben ise hüzünlü, masum, yorgun öyle izliyorum etrafı.... Çok karışık ve derin duygular hissediyorsunuz o an. Bir yandan güzel şeyler yaşanıyor bir yandan ailenden, evinden ayrılmanın hüznü... Minibüs tutulmuştu kına gecesi için. Biz zaten kız tarafı olarak erken gittik, hazırlıklar bitmişti ki erkek tarafı da geldi. Babam dış kapıda, annemle ben kafenin iç kapısında gelen misafirleri karşıladık. Müzikler başladı. Bir ara kendimi öyle yorgun hissettim ki neredeyse içim uyuyordu, tabi topuklu ayakkabıların ve bütün gün ayakta olmanın etkisi de var. Kardeşime bitsede evimize gitsek dediğimi hatırlıyorum :) Biz kına gecesi hediyesi olarak oje dağıtmak istedik hem güzel bir anı hem de maliyeti düşük. Şişeler, kavanozlar, magnetler envayi çeşit şey var elbette, her keseye uygun. Magnetlerde fazla maliyetli değil ama kırmızı ojeler daha çok cezbetti beni. Üzerine yapıştırmak için, afişleri yaptırdığım yere stickerlar hazırlattım ve çok hoşuma gitti :)

     Oyunlar, horonlar derken kına yakma merasimine geldi sıra. Ben bindallımı giydim yine fotoğraflar çekildi bol bol. Sonra oturdum ve kızlar beyaz duvaklı taçlarını takıp etrafıma dönmeye başladılar fonda Candan Erçetin Yüksek Yüksek Tepeler. Ben zaten ağlamaya bahane arıyorum şarkının başlamasıyla yaşlar akmaya başladı yine. Yakın bir akrabamız elindeki tepsiden elime kınayı yaktı sonra misafirlerden isteyenlere yaş kına verildi, diğerlerine paket kınalar verildi. Kayınvalidem bir çeyrek altınla kına yakılan avucumu açtı :) sonra damat beyin eline küçük bir parça kına sürdük ama hemen yıkadı :) Kınanın sonlarına doğru bekar kızlarımıza vermek için hazırladığımız hediye kına ojelerimiz çıkardık. Son anda geldi aklıma hemen kardeşime ojeler nerde dedim çıkardı çantadan, Allah'tan gelenler dağılmadan verdik hediyelerini :) İkram olarak kafeden bir şey almadık, dışarıdan hazır alınan meyve suyu ve kuru yemiş keseleri dağıtıldı. 

    Gelen herkesin mutlu ayrıldığı bir kına gecemiz oldu. Biz de bundan memun kaldık. Allah herkesin gönlüne göre versin. Gözyaşı bu işlerin olmazsa olmazıymış tecrübeyle sabit artık :) Ağlamadan olmuyor, dayanamıyorsunuz. Hem mutlu hem üzgün olmayı gerçek anlamda ilk defa böyle zamanlarda yaşıyorsunuz belki. Bir sonraki yazımda düğün olsun.

    Sevgiler :)