Düğüne 45 Kala :)

Öyle koşturmalı, telaş içinde geçiyor ki günlerim. Yazacak çok şey var ama bunların hepsini tek postta bitirmeyeceğim.

    

Evlilik ve hazırlıkların gerginliği geçiyor sanırım hatta birazcık keyif almaya bile başladım. Hala çok heyecanlanıyorum ama olacak o kadar. Günlerim çok yoğun ama güzel geçiyor. Bir yandan üzülüyorum, sürekli kendi evimde olmak istiyorum, ne de olsa düğüne az kaldı ailemle olayım diye. Bir yandan korkuyorum...

    

Evimiz neredeyse bitti sayılır. Badana, parke, mutfak dolapları ve merdiven trabzanları kaldı yapılacak. Mobilyalarda bitmek üzere. Masamız yapılmış geldi, çok güzel olmuş bayıldık. Pazar günü Haramidere'de ki Eskidji Bit Pazarı'na gittik; daha önce de sanırım 2 kez gitmiştik koltuk bakmaya. Bu kez kesin almaya gittik, bir L koltuk alıp geldik, pufidik model ve sadece 1400 TL. Ancak vazgeçmek zorunda kaldık çünkü ölçüleri çok büyük, usta gelip ölçü alacaktı ama küçülünce de 3 kişinin oturabileceği küçük L koltuklar gibi kalıyordu. Bizde aynı koltuğu üçlü koltuğa çevirmelerini rica ettik, kabul ettiler yanına da 2 berjer aldık mı tamamdır :) Mutfak dolaplarını seçtik, ölçüler alındı. Merdiven trabzanları yapılıyor, ünite, konsol ve gardrop da yapılıyor bitmek üzere. Bunların dışında benim çeyiz hazırlıkları devam ediyor. Evde yapılacak çok iş var, çeyizler yıkanacak, kıyafetlerimi ayırmam lazım ve bu konuda kardeşimle büyük bir mücadeleye hazırlanmam lazım, pantolonlar hariç diğer giysilerimiz hep ortak :)

Evde cilt bakımı yapıyorum kendime bu bana çok iyi geliyor tabi cildime de :) 

Düğün ve kına gecesi müziklerimiz hazır; cd ye aktarılacak.Nikah şekeri malzemelerimizi aldık yapmaya başladık bile, bunu bir sonraki postta yazacağım. Geçen hafta gelinlik provasına gittik, çok keyifliydi kendimi çok özel hissettim. Bugün damatlık baktık sevgilime çok yakıştı smokin :) Davetiye seçtik ve çok içime sindi. Bir yerde gördüğüm modeli bir tanıdığımız yeniden tasarladı ve ortaya çok hoş bir sonuç çıktı, bu hafta davetiyeler de basılacak. Balayı araştırmlarımız bitti karar verdik, pasaportlar hazırlandı, tur şirketlerinden bilgi alıyoruz. Umarım istediğimiz yere gidebiliriz. Küçük defterim sürekli yanımda, ha bire notlar alıyorum, tamamlanan şeylerin üstünü çiziyorum. Bu hafta ayrıca tül perde seçimi yapılacak, ölçü alınacak. Bazen bitse de kurtulsak dediğim oldu itiraf ediyorum. Zormuş ama güzelmiş, ohh bee sonunda keyif alıyorum, nihayet gerilmeler, karın ağrıları azaldı, heyecanla yapmaya başladım işleri artık. Ama bir çok gelin adayı bu dönemi hep stresli geçiriyormuş, bir tek ben değilmişim sevindim :)

Eşyaları, modelleri, renkleri seçerken nişanlım çoğu kez seçimleri bana bıraktı, kendi fikrini söyledi ama hep son kararı bana bıraktı ya da benim beğendiklerimi o da sevdi. Ne istediysem hep onu yapmaya çalıştı. İşinden dolayı benim kadar vakti yok araştırıp incelemeye. Genelde ben alternatifleri bulup, aza indirip ona sundum ve onlar arasından seçimler yaptık. Eşyaların çoğu hep istediğim gibi, hayalini kurduğum gibi oldu. Salonu ve mutfağı country yaptık bu beni çok mutlu ediyor. Nişanlımla dekorasyon konusunda zevklerimiz hep uyuştu hiç ters düşmedik. Sadece bugün her şeyin beyaz olduğunu biraz renk katmamız gerektiğini söyledi :) Hal bu ki puf pembe, sandalyeler çiçekli, berjerlerin biri pembe diğeri çiçekli. Ben bu eşya ve renklere başka nasıl renk katabilirim ki gayet renkliler dedim hak verdi :) Yalnız ailesi biraz uzak duruyor anlam veremedim. Yani beyaz eşyalarda, düğün mekanında maddi anlamada annesi destek oldu hakkını yiyemem. Ayrıca ev yaptırıyorlar kira ödemeyeceğiz daha ne olsun... Ama annesi, ablası, yengesi (abisinin eşi) hiç sormuyorlar ''ne var ne yok, hazırlıklar nasıl, bizim yapabileceğimiz bir şey var mı...'' filan diye. Nişanlımın iş temposunu biliyorlar, bu yüzden bir çok şeyi benim araştırıp yapmaya çalıştığımı da biliyorlar. Yengesi ağız ucuyla sordu geçenlerde. El alem gibi giyinip süslenip düğüne gelecekler sanırım. Benim ailemde, çevremde soran, ilgilenen, yardım etmek isteyen bir sürü kişi var. Ben kendi etrafımda böyle görünce onların hali çok tuhafıma gidiyor ve beni üzüyor açıkçası...

Neyse çeyiz eksiklerim bitmek üzere Eminönü'ne gidip ufak tefek şeyleri alacağız, ayrıca bir gün tekrar gidip kına gecesi alışverişini tamamlayacağız.

Nikah şekeri için stickerlar hazırlanıyor, kına gecesi afişleri yapılıyor. Çok heyecanlıyım şu sıralar. Yanımda olan herkese teşekkür ediyorum sürekli ve yanımda olduklar için şükrediyorum.

Ayrıca koltuk, berjer, avize, country aksesuarlar, yatak odası, halı gibi eşyalarınız için Haramidere Eskidji Bit Pazarını tavsiye ederim. Fiyatlar çok çok uygun. mobilyanın kötüsüde var iyiside. Gidip görmekde fayda var diye düşünüyorum. Hiç reklamı yapılan ünlü markalara bir sürü para dökmenin gereği yok, aynı koltuğu yarısından daha uyguna bulabiliyorsunuz orada.

Sevgiler :)